“เริ่มคลาสมา ทุกคนตั้งใจฟังดีมาก แต่พอผ่านไป 10 นาที
สายตาก็เริ่มมองออกนอกหน้าต่าง มือก็เริ่มหยิบมือถือ”
อาการแบบนี้ไม่ได้แปลว่าคนฟังไม่มีสมาธินะครับ
แต่อาจแปลว่าสไลด์ของเราอาจจะไม่ได้ดึงดูดเขาได้ดีเท่าที่ควร
โพสต์นี้ ผมอยากชวนทุกคนมารู้จักแนวคิด
“Design for Attention” การออกแบบสไลด์เพื่อดึงความสนใจ
ให้ผู้ฟังตรึงติดอยู่กับเราแบบไม่ต้องตะโกน แต่อยู่ด้วยความเต็มใจครับ
1. ทุกสไลด์ต้องมี “จุดเด่นให้โฟกัส”
ถ้าเปิดสไลด์แล้วดูไม่ออกว่าอะไรคือสาระ คนดูจะเลิกพยายามทันที
เคล็ดลับง่าย ๆ ครับ เช่น
– ใช้ตัวหนา สีแตกต่าง หรือขนาดใหญ่กว่าส่วนอื่น
– วางตำแหน่งจุดเด่นให้อยู่ “เส้นสายตา” (มุมบนซ้าย – กลางจอ)
– อย่าให้ทุกอย่าง “เด่นเท่ากัน” เพราะนั่นแปลว่าไม่มีอะไรเด่นเลย
2. ใช้ Contrast ให้สมองรู้สึกว่ามีบางอย่าง “น่าดู”
เช่น ใช้สีเข้มตัดกับสีอ่อน ใช้ฟอนต์ใหญ่ตัดกับเล็ก
หรือใช้พื้นหลังเรียบ ๆ เรียบตัดกับภาพที่มีรายละเอียด
Contrast ทำให้ผู้ชมสะดุดสายตา กระตุ้นการมองแบบอัตโนมัติ
เหมือนเวลาที่เราเห็นป้ายลดราคา ที่ตัวหนังสือสีแดงโดดเด่นบนพื้นขาว
ใช้หลักนี้กับสไลด์ได้ทันที โดยไม่ต้องพึ่งเทคนิคซับซ้อนเลยครับ
3. เล่าเรื่องเป็น “ภาพ” ไม่ใช่แค่ตัวหนังสือ
มีคำกล่าวว่า ภาพดี ๆ 1 ภาพ อาจแทนคำพูดเป็นร้อยคำ
แต่ต้องเป็นภาพที่เล่าเรื่องได้นะครับ ไม่ใช่แค่ตกแต่งให้สวยเท่านั้น
– ใช้ภาพสถานการณ์
– ใช้แผนภาพที่ทำให้เข้าใจง่ายขึ้น
– หรือวาดไอเดียของเราลงไปเป็นภาพก็ได้ครับ
การใช้ภาพจะช่วยสร้างความผู้พันทางอารมณ์
หรือ emotional connection กับคนฟังได้ดีมากครับ
4. เปลี่ยนจังหวะบ้าง อย่าให้ทุกสไลด์ “หน้าตาเหมือนกันหมด”
ถ้าทุกหน้าใช้โครงเดียวกัน ตัวหนังสือเหมือนกันหมด
สายตาและสมองจะเริ่มเรียนรู้ว่า “ไม่มีอะไรใหม่”
และเลิกสนใจสไลด์หน้าถัด ๆ ไปในที่สุดครับ
ดังนั้นลองแทรกสไลด์พิเศษบ้าง เช่น
– คำถามชวนคิด
– ภาพใหญ่ไม่มีตัวหนังสือ
– คำพูดกระแทกใจสั้น ๆ
นี่คือจังหวะพัก ที่ช่วยดึงความสนใจกลับมาได้ครับ
5. ใช้จอเป็นเวทีเล็ก ๆ ที่พาคนดูเดินตามคุณ
สไลด์ไม่ได้มีไว้ให้คนอ่านเอง แต่มันคือเวทีเล็ก ๆ
ที่ช่วยให้คุณชี้เป้า ว่าอะไรสำคัญครับ
ลองใช้ Pointer, Highlight, หรือ Animation ค่อย ๆ เผยทีละจุด
จะช่วยควบคุมสายตาคนดูให้เดินไปพร้อมกันได้ดีมากครับ
.
สรุปสั้นๆ
ความสนใจจะเกิด ไม่ได้เกิดจากการพูดเสียงดัง หรือสไลด์หวือหวา แต่เกิดจาก
– จุดโฟกัสที่ชัด
– การใช้ Contrast อย่างมีศิลปะ
– ภาพที่เล่าเรื่องได้
– จังหวะที่มีชีวิต
– และการพาคนดูเดินตามเราในทุกสไลด์
ถ้าเราคุมสายตาคนดูได้ เราก็ครองใจเขาได้เช่นกันครับ